Het schijnt dat ik als 3-jarige al geen genoeg kon krijgen van het opschrijven van het alfabet. Mijn moeder moest het mij voordoen, zodat ik het na kon schrijven. Binnen no-time schreef ik mijn eigen voornaam, iets waar menig Nederlander nog altijd de grootste moeite mee heeft. In groep drie schreef ik al complete verhaaltjes en voordat de computer zijn intrede deed passeerden talloze dagboekjes de revue.

Toen ik een jaar of 10 was mocht ik op typecursus: wat een feest! Volgens mij was ik de enige die zich verheugde op het typehuiswerk, zolang ik maar letters op papier mocht zetten.

Nieuw tijdperk

Toen het privé een tijdje iets minder goed ging, uitte ik mijn emoties in gedichten en startte ik mijn eerste blog op WordPress om van me af te kunnen schrijven. ‘La vita di Giulia’ ging, zoals de naam al zegt, over mijn leven. Achteraf gezien was het een voorloper van Renmeisje: ik schreef over hardlopen, plaatste recepten en deelde mijn doelen in het leven.

Professionele aanpak

Mijn toekomst vormde zich stap voor stap terwijl ik alleen maar mijn hart hoefde te volgen. Medio 2016 nam ik het besluit dat ik na mijn studie aan de slag wilde als zelfstandig tekstschrijver en schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel. Vanaf 18 juli 2016 ben ik dus officieel zowel zelfstandig tekstschrijver als blogger!

Van je passie je werk maken

Nooit had ik als klein meisje durven dromen te staan waar ik nu sta. Elke dag houd ik me bezig met mijn grote passie: schrijven. Schrijven over mijn andere passies doe ik inmiddels dagelijks op www.bijmamathuis.com, in de hoop jou te inspireren met dat wat mij na aan het hart ligt. Mijn wetenschappelijke kennis en ervaring zet ik in om bedrijven of ondernemers te ondersteunen in hun communicatie. Ik schrijf voornamelijk blogs, (SEO-)websiteteksten en teksten voor in magazines. Daarnaast onderhoud ik ook de Facebook-pagina’s van enkele bedrijven, door de juiste berichten op de juiste momenten gericht aan het juiste publiek te plaatsen.

Schrijfmeisje

Wie had gedacht dat dat 3-jarige meisje dat oneindig vaak het alfabet wilde opschrijven zichzelf 25 jaar later op haar eigen blog zou promoten als tekstschrijver? Mijn basisschooljuffrouw zei vroeger dat zij als ze oud zou zijn in haar schommelstoel mijn boeken zou lezen. Stiekem hoop ik dat ze dat inderdaad ooit mee zal mogen maken…